അബ്ദുല്ലാഹിബ്‌നു അലവി അൽ ഹദ്ദാദ്(റ) തങ്ങളുടെ കിതാബുകൾ

ഹി.1069-ലാണ് ഇമാം ഗ്രന്ഥരചന ആരംഭിക്കുന്നത്. ‘രിസാലതുൽ മുദാക്കറതി മഅൽ ഇഖ്വാനി വൽ മുഹിബ്ബീൻ മിൻ അഹ്ലിൽ ഖൈറി വദ്ദീൻ’ എന്ന ഗ്രന്ഥമാണ് ആദ്യമായി രചിക്കുന്നത്. തുടർന്ന് ഹിജ്റ 1071 റമളാൻ മാസത്തിൽ മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥം ‘രിസാലത്തു ആദാബിസ്സുലൂക്കിൽ മുരീദി’ന്റെ രചന പൂർത്തീകരിച്ചു. ഈ രണ്ട് ഗ്രന്ഥങ്ങളിലും പ്രധാനമായും ആധ്യാത്മിക വിഷയങ്ങളാണ് പ്രതിപാദിക്കുന്നത്.

‘അന്നസാഇഹു ദീനിയ്യാ വൽ വസ്വായ അൽ ഈമാനിയ്യ’യാണ് മഹാൻ രചിച്ച ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ ഏറ്റവും വലുത്. കേരളത്തിലെ ചില പള്ളിദർസുകളിലും ദഅ്‌വാ കോളേജുകളിലും ഓതുന്ന ‘രിസാലത്തുൽ മുആവനത്തി വൽ മുളാഹറതി വൽ മുആസറ ലിർറാഇബീന മിനൽ മുഅ്മിനീന ഫീ സുലൂക്കി ത്വരീഖിൽ ആഖിറ’ എന്ന ഗ്രന്ഥം തസവ്വുഫ് ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. ഹിജ്റ 1069-ലാണ് ഇത് പൂർത്തീകരിച്ചത്. ഒരു വിശ്വാസി ആരാധനകളിൽ പാലിക്കേണ്ട മര്യാദകൾ, അവയുടെ മഹത്ത്വങ്ങളും പ്രതിഫലങ്ങളും തുടങ്ങി വിലപ്പെട്ട ആത്മീയ കാര്യങ്ങളാണ് ഈ ചെറു രിസാലയിൽ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഇത്തിഹാഫുസ്സാഇൽ ബി അജ്‌വിബത്തിൽ മസാഇൽ, സബീലുൽ അദ്കാരി വൽ ഇഅ്തിബാർ, അദ്ദഅ്‌വത്തുത്താമ വത്തസ്‌കിറത്തുത്താമ, അൽ ഫുസൂലുൽ ഇൽമിയ്യ വൽ ഉസൂലുൽ ഹികമിയ്യ, അൽ ഹികം, അദ്ദുറുൽ മൻളൂദ് ലി ദവിൽ ഉഖൂലി വൽ ഫുഹൂം തുടങ്ങിയവയാണ് മറ്റു രചനകൾ. കുറഞ്ഞ പദങ്ങളിൽ കൂടുതൽ ആശയങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചുകൊണ്ടുള്ള രചനകളാണ് അവിടുത്തേത് എന്നതിനാൽ തന്നെ വളരെ മഹത്ത്വമേറിയതും വിലപ്പെട്ടതുമാണ്.