നിങ്ങളിലൂടെ വിരിയട്ടെ പൂക്കളും ഫലങ്ങളും

അജ്ഞതയുടെ കുപ്പായം അഴിച്ചുവെക്കൂ...
അഭിനവ സൂഫിയുടെ ഒരു പുതിയ ശിഷ്യൻ മൗലായെ കാണാനെത്തി. ആരംഭശൂരത്വം പ്രകടമാക്കിക്കൊണ്ട്, വളരെ ആധികാരികതയോടെ അദ്ദേഹം മൗലായോട് സംസാരിച്ചു: " എല്ലാ ഗ്രന്ഥങ്ങളും ഉപേക്ഷിക്കുകയും  എല്ലാ അറിവുകളും കൈയൊഴിയുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ  മാത്രമേ ഒരാൾ  ശരിയായ ആത്മീയത അറിയുന്നുള്ളൂ." അഹന്ത സ്ഫുരിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തിയ അദ്ദേഹം തുടർന്നു ചോദിച്ചു: " ശരിയല്ലേ മൗലാ ?" " ശരി, പക്ഷേ ഒരു സംശയം ?" മൗലാ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു: " താങ്കൾ ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞ ഈ 'അറിവ്' ആരാണ് താങ്കളെ പഠിപ്പിച്ചത്?" "എന്റെ ഗുരുവിലേക്ക് എന്നെ എത്തിച്ച, ഗുരുവിന്റെ പ്രധാന ശിഷ്യൻ." " ശരി. " മൗലാ പറഞ്ഞു: " നിങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ആത്മീയതയിൽ എത്തിയിട്ടില്ല എന്ന്  സ്വയം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുകയാണല്ലോ. കാരണം, ആ ശിഷ്യൻ പഠിപ്പിച്ച  അറിവുമായാണ് നിങ്ങൾ ഇപ്പോഴും നടക്കുന്നത്.  ആ അറിവിനെയും ഉപേക്ഷിച്ചു വരൂ.  എന്നിട്ട് നമുക്ക് ആത്മീയത സംസാരിക്കാം. " മൗലായുടെ സ്ഥൈര്യം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ട ആ ശിഷ്യൻ നിശ്ശബ്ദനായി  എണീറ്റുപോയി.