മതകീയമായ സമുദ്ധാരണത്തിനു വേണ്ടി കഠിനപ്രയത്നം നടത്തിയ തങ്ങളവർകൾ മതസൗഹാർദ്ദത്തിന്റെ പ്രചാരകൻ കൂടിയായിരുന്നു. ഇതര മതപ്രസ്ഥാന ബന്ധുക്കളോട് വലിയ സൗഹൃദം പ്രകടിപ്പിച്ച മഹാനവർകൾ അവരുടെ ഉന്നമനത്തിനു വേണ്ടിയും പ്രയത്നിച്ചിരുന്നു. ഹിന്ദുക്കളുടെ വിവാഹനിശ്ചയങ്ങളിൽ പോലും തങ്ങൾ സ്ഥിര സാന്നിധ്യമായി. ആശാരി, കല്ലാശാരി തുടങ്ങി വിവിധ തൊഴിലാളി വർഗങ്ങളിൽ ഗുണപരമായ സ്വാധീനം ചെലുത്താനും തന്മൂലം അവരെ സാമൂഹ്യ ശ്രേണിയിൽ ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരാനും തങ്ങൾക്കു സാധിച്ചു. ബാലകൃഷ്ണൻ വള്ളിക്കുന്ന് എഴുതുന്നു: ‘ഒരു മത പ്രബോധകൻ എന്ന നിലയിൽ സൂക്ഷ്മദൃക്കും കണിശക്കാരനും ആയി
രുന്നപ്പോൾ തന്നെ ജീവിത ശൈലിയിലെ ലാളിത്യവും ജാതി-മത ഭേദമന്യേ സർവ്വരോടുമുള്ള സഹാനുഭൂതിയോടെയുള്ള പെരുമാറ്റവും കൊണ്ട് ജനമനസ്സുകളെ വശീകരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് ഏറെ നാൾ വേണ്ടി വന്നില്ല. വിജാതീയ മതസ്ഥരുമായി അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ച മൈത്രി ബന്ധം സാമൂഹികമായൊരു ദീർഘദർശിത്വത്തിന്റെ തെളിവായി ചൂണ്ടിക്കാട്ടാവുന്നതാണ്. മൂന്നിയൂരിലെ കളിയാട്ടക്കാവ് ഉത്സവവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നാടൻ പാട്ടുകളിൽ മമ്പുറം തങ്ങൾ പ്രകീർത്തിക്കപ്പെടുന്നത് ഉദാഹരണം’ (മമ്പുറം സയ്യിദ് ഫസൽ പൂക്കോയ തങ്ങൾ: അധിനിവേശ വിരുദ്ധ ചരിത്രത്തിലെ നിത്യസാന്നിധ്യം പേജ്: 81).
അതിരൂക്ഷമായ ജാതിവിഭജനവും സാമ്പത്തിക ചൂഷണവും അരങ്ങു തകർത്തിരുന്ന കേരളീയ സാഹചര്യത്തിൽ മാനവിക ചിന്തയും നീതിവിചാരവും മുറുകെപ്പിടിച്ചാണ് തങ്ങൾ ജീവിച്ചത്. താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുകയും പരിഗണിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്ന തങ്ങളുടെ സ്വഭാവ വൈശിഷ്ട്യം ചരിത്ര രേഖകളിൽ ശ്രദ്ധേയമായി നിലകൊള്ളുന്നുണ്ട്. കെ കെ അബ്ദുൽ കരീം എഴുതുന്നു: ‘ദളിതർ എന്ന നാമത്തിൽ അക്കാലത്ത് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന അധഃസ്ഥിതരായ വർഗത്തെ സംസ്കാര സമ്പന്നരാക്കി വളർത്തുന്നതിൽ മഹാനായ ആ നേതാവ് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചിരുന്നു.
സയ്യിദ് അലവി തങ്ങളും കുടുംബക്കാരും ദളിത് വർഗക്കാരുടെ ഉദ്ധാരകരായിരുന്നു. എല്ലാ വിഭാഗം ഹൈന്ദവർക്കിടയിലും ഉണ്ടായിരുന്ന കക്ഷി വഴക്കുകളും നിഷ്പക്ഷമായി മധ്യസ്ഥം വഹിച്ച് തീർക്കുന്നതും ഐക്യം ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുന്നതും തങ്ങളവർകളുടെ പതിവായിരുന്നു’ (മലബാറിലെ രത്നങ്ങൾ പേജ്: 19).
കേരളത്തിൽ സാമൂഹിക നവോത്ഥാന പ്രവർത്തകരായ ശ്രീ നാരായണ ഗുരുവും ചട്ടമ്പി സ്വാമികളും മറ്റുള്ളവരും ജനിക്കുന്നതു തന്നെ തങ്ങളുടെ ജീവിതകാലത്തിന്റെ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷമാണെന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. ഗാന്ധിജി നിസ്സഹകരണമെന്ന ആശയം മുന്നോട്ടു വെക്കുന്നതിനു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പു തന്നെ ‘സൈഫുൽ ബത്താർ’ എന്ന വിഖ്യാതമായ കൃതിയിലൂടെ ബ്രിട്ടീഷുകാരോട് നിസ്സഹകരണം പ്രകടിപ്പിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയും തങ്ങൾ സമൂഹത്തെ ബോധിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. മമ്പുറം തങ്ങളുടെ പുത്രൻ സയ്യിദ് ഫസൽ പൂക്കോയ തങ്ങൾ എഴുതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ‘ഉദ്ദത്ത്’ എന്ന കൃതിയും ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ആഹ്വാനം നൽകുന്നതാണ്. അതു കൊണ്ടു തന്നെയാണ് ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാർ ഈ കൃതി നിരോധിച്ചതും അതിന്റെ പേരിൽ അദ്ദേഹത്തിനു സ്വദേശം വിടേണ്ടി വന്നതും.
മമ്പുറംതങ്ങള് ജീവിതം ആത്മീയത പോരാട്ടം-മോയിന് ഹുദവി മലയമ്മ
No comments:
Post a Comment